برده‌داری در آمریکا هیچ‌وقت لغو نشد مگر زمانی که سیاهان و سفیدها فعالیت سیاسی هماهنگ کردند. قطعا شروع این فعالیت سیاسی بحث‌های زیادی داشت اما در آخر این قانون بود که برده‌داری رو غیرقانونی کرد.
تبعیض اما مسئله دیگریست. تبعیض در آمریکا فقط با فعالیت رادیکال بود که رفع شد اما همین فعالیت رادیکال (که نمونه‌ش Black Pantherها بودن) خودش نیاز اساسی به همین لغو برده‌داری بود.
امروز انتخابات هیئت مدیره انجمن نرم‌افزارهای آزاد ایران (سمن) برگزار شد و عجیب نبود که مخالفت‌های زیادی با اساس این انجمن وجود داشته باشد. عمده این مخالفت‌ها شاید بابت اساس‌نامه انجمن بود. همکاری با حکومت یا باج‌دهی کلیدی‌ترین کلمات این حمله‌ها هستن اما چیزی که فراموش میشه، نیت و هدف اعضای این انجمن است. اعضای این انجمن بخشی از همین جامعه نرم‌افزار آزاد هستند. اگر از اساس عضویت در جامعه را محدود می‌دانید، این بحث دیگریست.
برای مذاکره با آب، نمی‌شود آتش را به دریا فرستاد. قطعا این آتش سوزان هرچه قدرتمند هم باشد، در آرامش آب خاموش می‌شود. شخصا ایرادهایی که انجمن دارم و بارها آن‌ها را بیان کرده‌م اما مخالفت با اساس آن کاریست عمیقا نادرست. جامعه نرم‌افزار آزاد مانند آتش است و دولت‌ها مانند آب. شما نمی‌توانید بدون حمایت یا مجوزهای دولت بسیاری از فعالیت‌های اساسی فرهنگی و فنی را درباره نرم‌افزار آزاد انجام دهید. حتی برگزاری یک مراسم کوچک هم نیاز به مجوزهایی دارد؛ بگذریم که کار در این موضوع و هدایت دولت به سمت آزادی و رعایت حقوق دیجیتال هم بدون وجود چنین انجمن‌هایی که با دولت رابطه دارند تقریبا ناممکن است.
در همان بلاد کفر هم که نگاه کنید، بخشی از فعالیت مهم بنیادهای نرم‌افزار آزاد در درون حکومت‌ها انجام می‌شود. از FSF آمریکایی گرفته تا FSFE اروپایی که در کمیسیون اروپا فعالیت می‌کند تا خواهرخوانده آن‌ها در آمریکای جنوبی که سعی در متقاعد کردن دولت فاسد (سابق) برزیل داشت.
توسعه نرم‌افزار آزاد در سطح کلان در بسیاری از موارد نیاز به مجوزهای دولتی دارد که با وجود این انجمن، دریافت آن‌ها آسان‌تر خواهد بود. چه غلط چه درست، شرایط فعلی وجود دارد و حال یا باید منفعلانه و فردی عمل کرد یا با تشکل‌هایی مانند همین انجمن، در جهت تغییر و بهبود شرایط تلاش کرد.
فراموش نمی‌کنیم که نرم‌افزار آزاد اصولا و از اساس برای عدالت ایجاد شد. حقوق دیجیتال کاربران بود که آقای استالمن را به فکر ایجاد این مفهوم انداخت. شخصا اگر فعالیتی ببینم که با سواستفاده از آزادی نرم‌افزار، ضربه‌ای به این جامعه بزند، اولین نفر معترض خواهم بود اما صرفا به جهت فعالیتی که انجام نشده و اتفاقاتی که نیافتاده، قضاوت نخواهم کرد.
جامعه نرم‌افزار آزاد برای فعالیت و زنده ماندن به همین بی‌نام و نشان‌ها نیاز دارد نه افرادی که به واسطه زمان شروع فعالیت، خود را مالک جریان‌ها می‌دانند. نه برنامه‌نویس‌ها مالک نرم‌افزارها هستند و نه کاربرها ارباب. نرم‌افزار آزاد برای همه و در جهت منافع همه است. انجمن‌های نرم‌افزار آزاد در هیچ‌جای دنیا نمی‌توانند خلاف قانون عمل کنند. آن‌ها وجود دارند تا قانون را عادلانه کنند.
انجمن نرم‌افزارهای آزاد/متن‌باز ایران نماینده جامعه نیست، صرفا مکان و ابزاری برای خدمت به جامعه است.
ضمنا، انجمن فعلی فعالینی از دل جامعه در خود دارد که منافع جامعه را به هر چیزی ترجیح می‌دهد که حداقل در جلسه امروز بارها تاکید کردند که اگر مسیر انجمن منحرف شود، علاوه بر ترک انجمن به مقابله با آن می‌پردازند.