با سلام و تقدیم احترام
همانطور که بارها به صورت عمومی و خصوصی اعلام شد، هدف ما این بود که این انجمنی که از قبل تاسیس شده و به اسم جامعه نرم‌افزار آزاد/متن‌باز است را به حال خودش رها نکنیم؛ چرا که اساسنامه و مواردی در انجمن مشاهده شد که نگران کننده بود و شفاف نبود، لذا تصمیم گرفتیم از فرصت قانونی موجود (گذشت دو سال از ثبت انجمن و نیاز به تشکیل مجمع عمومی) استفاده کنیم و وارد کار شویم و اگر رأی آوردیم، در حدی که قانون و توان ما در هیئت مدیره و انجمن اجازه می‌دهد ساختار و اساسنامه و مرام‌نامه را اصلاح کنیم.
هیچ‌کس منکر وجود مخالفت‌هایی از سمت دوستان و آشنایان و فعالان حوزه نرم‌افزار آزاد نبوده و نیست، ولی موافقانی هم بوده‌اند و هستند، لذا نمی‌توان قاطع کل جامعه را بر علیه این دانست و گفت که کل جامعه با نفس تشکل حقوقی و رسمی مشکل دارد.
دوستان و عزیزان زیادی از کانال‌ها و به شیوه‌های گوناگون نظرات و دغدغه‌های خود را مطرح کردند و ما همانطور که در اهدافمان بدان اشاره کرده بودیم، دغدغه‌ها را به رسمیت شناختیم و آن‌ها را جمع‌آوری کردیم و به تفکر در مورد چگونگی رفع آن‌ها پرداختیم.
در مجموع می‌توان نظرات و انتقادات را به دو دسته کلی تقسیم کرد، دسته‌ای مخالف و دسته‌ای که در صورت انجام برخی اصلاحات مشکلی با داشتن سمن ندارند.
شمار دسته موافق کم نبودند و نیستند، اما به دلیل کثرت شمار و فعالیت مخالفان و بحث‌ها و ایجاد شدن فضایی سنگین و همچنین وجود حرف و حدیث‌هایی که بر پایه تاریخچه و فعالیت سایر افراد در موارد مشابه وجود داشته (اشاره به مطلب مجله سلام دنیا و ارسال‌های انجمن و جلسات سال ۹۳ و ۹۴)، عملا شاهد موافقت‌های خاصی نبودیم.
از نظرات مخالفان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد که البته برای هرکدام و در رد اکثر آن‌ها مدارکی ارائه شد، منتهی مثمر ثمر نبود:
- جامعه این گونه حرکت‌ها را نمی‌پذیرد و لذا پس از مدتی هرچند اگر در ابتدا انجمن فعال باشد، ولی بعدا با عدم مشارکت جامعه می‌تواند به پایگاه قدرتی برای افراد نامناسب تبدیل شود.
- بدون شک بخش بزرگی از جامعه (طبق شواهد و یا سکوت موافقان) مخالف این تشکیلات است.
- صرف نظر از بیانیه و نظر و رویکرد هیئت مدیره انجمن (تاکید بر اینکه انجمن همانند هر انجمن دیگری فقط نماینده اعضای خودش است)، نام این انجمن این را القا می‌کند که این انجمن نماینده جامعه و لاگ‌ها و دورهمی‌هاست.
- برای فعالیت‌های حوزه نرم‌افزار آزاد الزامی به ثبت شرکت و این مسائل نیست و ثبت این انجمن خود می‌تواند آزادی نرم‌افزار را نقض کند.
با وجد اینکه تعهد داده شده بود که در صورت عدم موفقیت در رسیدن به آرمان‌ها و اهداف به دسته جمعی استعفا خواهیم داد، ولی شواهد نشان می‌دهد که این تعهد‌ها پذیرفته نشده و حتی موافقتی برای فعالیت کوتاه مدت هم نبود و همچنان اکثریت با تشکیل و همچنین همکاری در هرگونه نهاد حقوقی و رسمی برای نرم‌افزار آزاد مخالف هستند و نگران، چراکه حتی فعالیت کوتاه را هم مضر می‌دانند و نگرانند که شاید ابزار سو استفاده و قدرت دادن به انجمن باشد.
با تمامی این تفاسیر، گزینه‌های پیش روی ما موارد زیر بودند:
۱. انحلال انجمن
۲. نگه داشتن همین ساختار و کار کردن در آن.
۳. ایجاد اصلاحات در اساسنامه و آیین‌نامه و سپس پیگیری امور بسته به اولویت تعیین شده از سمت جامعه.
۴. استعفا دسته جمعی
گزینه ۱ ) گزینه‌ای شدنی، هرچند از توان کامل ما خارج است. البته به نظر هیچ آورده‌ای هم ندارد چرا که اگر فرد یا افراد بدخواهی در جامعه باشند، به راحتی سمن‌های دیگری ثبت خواهند کرد، همانطور که این سمن ثبت شد.
گزینه ۲) هیچ‌گاه جز برنامه‌ها و گزینه‌های ما نبوده و نیست و احتمالا موافقان بسیار کمی در جامعه داشته باشد.
گزینه ۳) امید و انگیزه ما برای ورود به این کار این بوده و هست، هدف ما این بود تا با اصلاح اساسنامه و قوانین انجمن و با مشاوره گرفتن از افراد دلسوز جامعه، مراقب فعالیت‌های این سمن باشیم تا مورد سواستفاده قرار نگیرد و فعالیت‌ها به سمت آرمان‌های آزادی نرم‌افزار باشد.
گزینه ۴) ساده‌ترین کار و راحت‌ترین کار برای ما و هر کس دیگری است.
همان طور که در توضیح گزینه ۳ گفتیم، هنوز معتقدیم بهتر این بود که با همراهی و صبوری جامعه و دلسوزان از بستر حقوقی ایجاد شده برای پیشبرد اهداف و فلسفه آزادی نرم‌افزار استفاده کنیم، با وجود آسان بودن انتخاب گزینه ۴، از لحاظ اخلاقی انتخاب این گزینه بسیار سخت و دشوار است، منتهی با صحبت‌ها و بحث‌ها و موارد مطرح شده در مورد گذشته‌ی این حرکت (بحث سال ۹۳) و چه ثبت آن در سال ۹۷ و چه نگرانی جامعه از اینکه کس یا کسانی پس از ما ادامه دهنده این راه نباشند و انجمن به دست افرادی بیفتد که به فلسفه آزادی نرم‌افزار و حریم خصوصی اعتقادی ندارند، و یا مواردی نظیر نگرانی بی‌پایان دوستان درمورد به خطر افتادن رخداد‌های رسمی و تجمعاتی نظیر جشن‌ها و لاگ‌ها و غیره و غیره ما را بر این داشت که در این وهله گزینه ۴ یعنی استعفا دسته جمعی را انتخاب کنیم.
این استعفا در جهت کاهش نگرانی‌ها و مخاطرات است، هرچند معتقدیم بهترین کار خالی نکردن میدان است و برخی این را وظیفه اخلاقی و اجتماعی خود می‌دانستیم و می‌دانیم، اما نیاز به پشتوانه مردمی و حمایت بیشتر جامعه دارد و (مانند خیلی کار‌ها و حرکت‌های مشابه) بدون توجه به این امر شایسته نیست کار را بیش از این پیش ببریم.
امید است که با گذشت زمان و با صحبت و تعامل و هم‌فکری بیشتر در آینده بهتر و شایسته‌تر با این مسائل برخورد کنیم، برخوردی مناسب و در شأن تفکر و جنبش آزادی نرم‌افزار.
گذشت زمان و تاریخ بهترین قاضی بوده‌اند و هستند، از تمامی دوستان که منفعل نبودند و به نحوی نظر و عقیده خود را بیان کردند صمیمانه سپاس‌گذاریم.
با آرزوی بالندگی جامعه نرم‌افزار آزاد ایران
افراد:
- احمد حقیقی (عضو اصلی هیئت مدیره و رئیس هیئت مدیره)
- الهام حصارکی (عضو اصلی هیئت مدیره و خزانه دار)
- محمدرضا حقیری قزوینی (عضو اصلی هیئت مدیره)
- دانیال بهزادی (بازرس علی‌البدل)
